Wat is het worst case scenario? Betalingsverzuim en terugvorderingspercentage met betrekking tot private credit
Naarmate de stijgende rente en tegenwind op de markt in 2022 samen opkwamen, namen de aflossingsproblemen zowel met betrekking tot high yield (HY) en hefboomlening (Leveraged Loan of LL) sterk toe, van respectievelijk 2% naar 9%, en deze bleven begin 2023 nog altijd hoog.1 In beide markten wordt de aflossingsproblematiek echter bepaald op basis van handelsniveaus en niet zozeer op basis van fundamentele factoren.2 Sterker nog, ondanks de stijgende aflossingsproblemen, zoals weerspiegeld in de marktbewegingen, vertonen geldleners nog altijd geen tekenen van wijdverspreide operationele problemen of verslechteringen in de fundamentele factoren.3 Dit is met name het geval ten aanzien van met PE gefinancierde ondernemingen, waarvan vele zich hebben gewend tot private credit als alternatief voor de markt voor gesyndiceerde leningen. Het niveau van betalingsverzuim bleef absoluut gezien laag, zowel met betrekking tot HY als LL, evenals in private credit; de gevolgen van stijgende rentekosten ten aanzien van verplichtingen die tegen variabele rente zijn aangegaan - en waarvan vele niet afgedekt zijn - zullen waarschijnlijk voor de meeste in schulden verkerende leners gevolgen hebben in 2023.
De vooruitzichten voor het betalingsverzuim in HY is grotendeels optimistisch,4 aangezien de kwaliteit van het krediet in de HY-markt in recente jaren is verbeterd, en veel geldleners hebben geprofiteerd van de lage rente om schulden te herfinancieren en de aflossingstermijn te verlengen. Voor leningen met hefboomwerking zijn de kredietkwaliteit en de bescherming van convenanten de afgelopen jaren gedaald,5 wat zou kunnen wijzen op grotere problemen en wanbetalingen als de tegenwind aanhoudt. Private credit is minder transparant, en kredietnemers op deze markt doorgaans kleiner zijn en gemiddeld een lagere rating hebben, wat zou kunnen duiden op een hoger risico op betalingsverzuim, al zou de strategie kunnen profiteren van sterkere convenanten en nauwere relaties tussen kredietverstrekkers en kredietnemers. Deze voordelen waren al zichtbaar tijdens het dieptepunt van de pandemie, waarbij private credit een lager niveau van betalingsverzuim kende dan hefboomleningen, aangezien kredietverstrekkers en kredietnemers samenwerkten bij het zoeken naar oplossingen; de pandemie was echter een wezensvreemde marktfactor en het is mogelijk dat de markt gedurende een aanhoudende neerwaartse conjunctuur anders reageert.6 Nu private credit steeds meer de aandacht trekt, denken we dat het belangrijk is om ons er bewust van te zijn dat deze markt uiterst eigenaardig is, met een grote spreiding in positionering, in documentatie en in deskundigheid; wat de prestaties van verschillende portefeuilles gedurende een neerwaartse conjunctuur kan beïnvloeden.
Historisch betalingsverzuim en terugvorderingspercentages
Hoewel gegevens over private credit ontbreken, kunnen de HY- en LL-markten aanwijzingen geven over wat er tijdens een neerwaartse economische conjunctuur zou kunnen gebeuren. Direct lending in private credit zijn gericht op financiële sponsors en transactieactiviteit. Leningen voor LBO's ('leveraged buy-outs') vertonen eenzelfde niveau van betalingsverzuim als die welke worden afgesloten voor andere doeleinden, maar het duurt langer voordat er sprake is van betalingsverzuim,7 waarschijnlijk omdat PE-eigenaren in staat zijn ondernemingen te helpen en aanvullende kapitaalinjecties kunnen verstrekken wanneer zij in aflossingsproblemen verkeren.
Belangrijk is dat bij het beoordelen van individuele posities hogere schuldenniveaus zich niet noodzakelijkerwijs vertalen in hogere wanbetalingspercentages. Naarmate de rente in het afgelopen decennium daalde, bleef de omvang van betalingsverzuim klein, ook bij een groeiende omvang van hefboomleningen. De belangrijkste aanwijzing voor de aanwezigheid van betalingsverzuimrisico is feitelijk het vermogen van een kredietnemer om aan zijn aflossingsverplichtingen te blijven voldoen - berekend op basis van de rentedekkingsratio. Voor kredietnemers met een rentedekkingsratio van minimaal 3x, bedraagt het risico van betalingsverzuim op de lange termijn ongeveer 2%; het betalingsverzuim stijgt bij een rentedekkingsratio van 2 à 3x tot boven de 5%, om vervolgens te pieken tot boven de 11% voor geldnemers met een rentedekkingsratio van minder dan 2x. Dit onderscheid is vandaag de dag bijzonder relevant, gezien de stijgende rentelasten voor kredietnemers met een variabele rente de rentedekkingsratio's onder druk zetten op een moment waarop de marges als gevolg van opwaartse trends en stijgende arbeidskosten, die steeds minder goed aan de klant doorberekend kunnen worden, waarschijnlijk eveneens onder druk komen te staan.8
De gemiddelde rentedekkingsratio voor nieuwe uitgiften van LL's ligt nog altijd rond de 3x; er sprake is van grote verschillen tussen kredietnemers en dat de dekkingsratio snel kan veranderen als gevolg van stijgende rentes en de groeiende aanwezigheid van addbacks in initiële onderschrijvingen. Aanbieders van private credit passen vaak convenanten voor financieel onderhoud toe, die vroegtijdige interventies mogelijk maken indien de kasstromen aangetast lijken te worden. Vaak zijn kredietverstrekkers echter gedwongen om nog pro-actiever te werk te gaan en de financiële omstandigheden van kredietnemers voortdurend nauwlettend in de gaten te houden om inzicht te behouden in het totaalplaatje en mogelijke problemen te signaleren die buiten de reikwijdte van het formele convenant vallen.
Historisch gezien bedroeg het terugvorderingspercentage voor alle leningen, wanneer kredietnemers in gebreke bleven, gemiddeld ongeveer 70% van de nominale waarde; voor hefboomleningen ligt dat percentage iets lager, rond de 60%, terwijl het terugvorderingspercentage voor achtergestelde schuld rond de 40% schommelt. De terugvorderingspercentages zijn de afgelopen jaren in de verschillende schuldmarkten gedaald, wat toe te schrijven is aan een combinatie van structurele factoren. Een daarvan is dat bankleningen tegenwoordig beschikken over kleinere schuldbuffers (dat wil zeggen over achtergestelde schuld waarmee ze verliezen kunnen opvangen) dan historisch gezien het geval was (26% tegen 43%).9 Een andere factor is de grotere concentratie van 'convenant-lite'-leningen (dat wil zeggen zonder onderhoudsconvenant), wat de gebruikelijke optie is geworden in de markt voor LL's.
Terwijl decennia geleden alleen kredietnemers van de hoogste kwaliteit konden onderhandelen over convenantvoorwaarden, hebben kredietnemers van lagere kwaliteit de afgelopen drie tot vijf jaar genoten van lossere voorwaarden, terwijl ze ook minder achtergestelde schulden zijn aangegaan. Hoewel de grootste private credittransacties gewoonlijk convenant lite zijn, bevatten middelgrote transacties onderhoudsconvenanten die een sneller traject naar terugvordering bieden. Bovendien zorgt het gebrek aan syndicatie en strakkere documentatie bij particuliere kredietovereenkomsten er vaak voor dat kredietverstrekkers sneller aan tafel kunnen komen in tijden van dreigende stress, zelfs zonder dat er sprake is van een schending van het convenant. En over het algemeen omvatten particuliere kredietvoorwaarden vaak op maat gemaakte beschermingen en voorzieningen die niet op de HY- of LL-markt te vinden zijn, en die afhankelijk zijn van meer gestandaardiseerde voorwaarden om syndicatie te vergemakkelijken.
Overwegingen voor de huidige markt
De sectorsamenstelling van schuldmarkten verschilt wezenlijk van die in eerdere periodes van laagconjunctuur, wat gevolgen heeft voor historische analyses. Zo blijkt uit historische gegevensbestanden dat telecommunicatiebedrijven vaak een van de laagste terugvorderingspercentages hebben, wat voortvloeit uit de problemen waarmee ze tijdens de crisis van 2001 te kampen hadden. Nutsbedrijven hebben daarentegen de hoogste terugvorderingspercentages—wat in feite logisch is, gezien het toepasselijke regelgevende kader en de activa-intensiteit. Hoewel senioriteit altijd gunstig is voor het maximaliseren van herstel, zijn wij van mening dat dit vooral belangrijk is in die activarijke sectoren. Olie & gas is een andere activarijke sector die vaak de cycli van betalingsverzuim aanvoert, hoewel problemen in de sector in de huidige cyclus minder waarschijnlijk zijn door de algemenere macro-omgeving.10
In de huidige markt ligt de focus op 'activa-lite'-bedrijven met een grotere concentratie van risicovollere leningen in de softwarebranche - traditioneel een aandachtspunt voor buyout- strategieën. Veel leningen aan deze bedrijven werden afgesloten met terugkerende inkomsten, wat heel anders is dan de cashflow. We zijn van mening dat de kwaliteit van de onderschrijving van deze deals belangrijk zal zijn omdat de werkomgeving steeds moeilijker dreigt te worden, en bedrijfskritische softwarebedrijven met gediversifieerde contractbasissen bijzonder goed gepositioneerd zijn. Deze ondernemingen hebben zich in de huidige bedrijfsomstandigheden overwegend veerkrachtig getoond, hoewel bedrijven met aflossingsproblemen over het algemeen beschikken over weinig materiële activa die terugvordering mogelijk maken. De gezondheidszorg is een andere sector waarin in toenemende mate wordt belegd op de private markt. Hoewel deze vaak als onmisbaar wordt beschouwd, zijn veel onderdelen van de gezondheidszorg die populair blijken te zijn onder beleggers discretionair van aard, en kunnen deze vatbaar zijn voor economische laagconjunctuur en/of hogere inflatie.
De LL-markt voor de “zwakste schakels” (emittenten met een beoordeling van B- of lager en negatieve vooruitzichten) is tussen juni 2022 en januari 2023 met 49% gegroeid, een stijging waaraan de softwaresector en gezondheidszorg het meeste bijdroegen.11 In private credit nemen softwarebedrijven ongeveer een kwart van de private debt voor hun rekening - de grootste individuele sector - en gezondheidszorg nog eens 13%. De gemiddelde lener van private debt in deze sectoren heeft inmiddels een rentedekkingsratio van minder dan 2x - het punt waarop de kans op betalingsverzuim steeds groter wordt.12
Niet alle aflossingsproblemen zijn hetzelfde
In de markt voor LL's kunnen emittenten om verschillende redenen worden geplaatst op een 'restructuring watch list'. Bepaalde handelingen, zoals 'going concern'-waarschuwingen of gemiste aflossingen vormen duidelijke signalen. Andere signalen hebben betrekking op beoordelingen of neerwaartse bijstellingen die, hoewel niet ideaal, niet noodzakelijkerwijs wijzen op acute operationele problemen; aan de andere kant kunnen operationele aflossingsproblemen zich vaak voordoen voordat een geldnemer officieel op een waarschuwingslijst is geplaatst, wat het voor hen die geen toegang hebben tot het beheer moeilijk kan maken deze te beoordelen. In de markt van private credit stellen de nauwe relatie tussen kredietnemer en kredietverstrekker en ingeburgerde structurele beschermingsmechanismen beide partijen in staat mogelijke problemen vroegtijdig en proactief aan te pakken, wat resulteert in minder betalingsverzuim en meer oplossingen.13
Als een belegging problemen begint te vertonen en een beheerder gedwongen is over te gaan tot herstructurering of het zoeken naar een oplossing, hebben beleggers in private credit het voordeel dat zij kunnen vertrouwen op fundamentele factoren om vroegtijdig gewaarschuwd te worden en proactief betalingsverzuim te voorkomen; bovendien bevatten leningsovereenkomsten vaak bepalingen ten aanzien van een meldingsplicht. Normaliter zijn oplossingen gemakkelijker toe te passen bij private credit omdat er vaak sprake is van een beperkt aantal kredietverstrekkers - of zelfs maar van één kredietverstrekker - in plaats van een syndicaat dat posities doorverkocht kan hebben op de secundaire markt. Het vermogen om snel een oplossing te vinden voor problematische situaties is van belang, aangezien een snelle herstructurering gewoonlijk gunstig is voor kredietverstrekkers.14
Ondernemingen die gesteund worden door private credit en sponsors zijn vaak bereid om kapitaalinjecties te verschaffen, met name wanneer de gemiddelde bijdrage van het eigen vermogen is toegenomen tot bijna 50%. De middelen waarover beheerders van private credit beschikken, zijn van groot belang bij het vinden van een oplossing - waarbij aanvullend kapitaal het meest kritieke middel vormt. Kredietverstrekkers van een bepaalde omvang en schaal die beschikken over goed beheerd cash reserve kunnen ondernemingen bijstaan bij het overkomen van aflossingsproblemen door samen te werken met sponsors bij het aanbieden van flexibele, tijdige kapitaalinjecties indien en wanneer deze nodig zijn.
Er zijn gevallen waarin kredietverstrekkers, nadat de kredietnemer in betalingsverzuim is geraakt, eigenaar worden van het eigen vermogen van de onderneming; in die gevallen zijn de vaardigheden die nodig zijn om waarde te optimaliseren geheel anders dan die welke nodig waren voor het verstrekken van de oorspronkelijke lening. Beheerders die beschikken over een intern private equity-team, grondige kennis van de sector, uiterst ervaren juridisch adviseurs en/of nauwe, sectorbrede relaties kunnen deze middelen aanwenden om het terugvorderingspercentage te maximaliseren. Bijna tweederde van de kredietverstrekkers vertrouwt op het initiële investeringsteam om oplossingen aan te pakken, hoewel een speciaal daarvoor aangesteld team en gereserveerde middelen vaak een betere basis bieden om te komen tot een bevredigende oplossing.15 Een hybride benadering, waarbij het oorspronkelijke team nauw betrokken blijft terwijl het oplossingenteam bijdraagt aan de herstructurering en incentives coördineert, leidt vaak tot een optimale uitkomst, waarbij men weet om te gaan met de soms netelige en tegenstrijdige aard van deze situaties.
Bij pogingen om het traject van een bedrijf te herstructureren en te veranderen, is de eerste prioriteit voor kredietverstrekkers het beschermen van hun belangrijkste investering en het waarborgen van waardebehoud. Deals kunnen op een groot aantal manieren worden gestructureerd om potentieel voordeel te bieden, waaronder herprijzingen om het rendement te verbeteren, het verlengen van de looptijd en/of het toevoegen van warrants of andere aandelencomponenten. Het realiseren van maximale waarde is in deze fase niet altijd de grootste zorg; er is namelijk behoefte aan een kapitaalstructuur met de juiste omvang, zonder buitensporige schulden, om toekomstige groei mogelijk te maken.
Gezien de aspecten die gepaard gaan met een 'deal-by-deal'-selectie, aanpassingen en actief beheer, die centraal staan bij beleggen in private credit in vergelijking tot de breed gesyndiceerde markten, verschillen het betalingsverzuimrisico en het vermogen tot terugvordering van beheerder tot beheerder. Ervaring is in feite van doorslaggevend belang bij het zoeken naar oplossingen, maar er zijn slechts weinig beheerders in private credit die beschikken over ervaring met de gehele marktcyclus. Voorafgaand aan de financiële crisis van 2008 werden er jaarlijks minder dan 100 private credit-fondsen opgericht; vanaf 2015 er zijn jaarlijks meer dan 200 fondsen opgeheven, terwijl het jaarlijks bijeengebrachte kapitaal tienvoudig is toegenomen ten opzichte van vóór 2008.16 Zelfs voor mensen met ervaring is het onwaarschijnlijk dat deze cyclus op de laatste zal lijken; de neergang van de financiële markten werd gekenmerkt door snelle waarderingsdalingen en wijdverbreide schuldafbouw, terwijl de huidige mix van hogere inflatie en kapitaalkosten waarschijnlijk tot een langere cyclus zal leiden. Toch is aanpassingsvermogen een belangrijke eigenschap die in de loop van de tijd wordt geleerd. Er kan dus tijdens economische laagconjunctuur sprake zijn van dispersie van beheerders, met name tussen nieuwe toetreders op de markt en de meer ervaren kredietverstrekkers, die kunnen profiteren van de inzichten die zijn opgedaan bij het doornemen van de portefeuilles in voorgaande cycli.
1LCD. 30 maart 2023.
2De HY distressed ratio wordt gemeten als % van de leningen met een spread van L+1000 of meer. De LL distressed ratio wordt gemeten als % van de leningen die lager zijn geprijsd dan 80.
3Burgiss. 30 september 2022.
4Goldman Sachs Global Investment Research, 3 februari 2023
5LCD. 30 maart 2023.
6S&P. Private Debt: A Lesser-Known Corner Of Finance Finds The Spotlight. 12 oktober 2021
7LCD Default Review. 30 maart 2023.
8LCD Default Review. 30 maart 2023.
9LCD 2020 Recovery Study. 31 december 2020. Uitsluitend ter illustratie.
10LCD. 30 maart 2023.
11LCD. 30 maart 2023.
12KBRA. 31 december 2022.
13S&P. Private Debt: A Lesser-Known Corner Of Finance Finds The Spotlight. 12 oktober 2021
14LCD Recovery Study. 31 december 2020. Uitsluitend ter illustratie.
15Alternative Credit Council. Financing the Economy. 22 november 2022.
16Preqin. 30 maart 2023.